کاربری جاری : مهمان خوش آمدید
 
خانه :: شعر
موضوعات

اشعار



مدح و ولادت امام عسکری علیه‌السلام

شاعر : غلامرضا سازگار     نوع شعر : مدح و ولادت     وزن شعر : فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن     قالب شعر : مربع ترکیب    

دور گل آمده یا فصل گلاب افشانی است            بلبلان را به چمن زمزمۀ روحانی است

نقش بر هر ورق گل سور قرآنی است            آسمان خنده بزن ماه ربیع الثـانی است


آفـتابا به گل و بـاغ و چمن خـنـده بزن

نه به هر گل، به گل روی حسن خنده بزن

اخــتــر بــرج ولایــت مــه تــام آورده            مـهـر، بـا زمــزمــۀ نــور سـلام آورده

آسـمـان سـجـده بر آن مـاه تـمـام آورده            بــانـــوی عــالــم اســـلام امـــام آورده

دُر تـوحـیـد ز دُرج شـرف آمد بـیـرون

گـهـر یـازدهـم از صـدف آمـد بـیـرون

یـم فـضل و شـرف و جـود به دنـیا آمد            خـلـق را قــبـلـۀ مـقـصـود به دنـیا آمـد

حـجّـت خــالــق مـعـبــود بـه دنـیـا آمـد            پـدر مــهـدی مــوعــود بـه دنــیــا آمـد

دم به دم آیۀ قـرآن شـکـفـد از سخـنـش

نقش گـلبوسۀ باباست عـیـان بر دهـنش

دگران دیگر و فوق دگران این پسر است            دُرِ رخشندۀ والا گهـران این پسر است

خلف صالح نیکو پدران این پسر است            پـدر منتَـظَر منـتـظِران این پـسـر است

طـلـعـتـش آیــنــۀ طـلـعـت احـمـد بـاشد

نجـل پـاک سه عـلـی و سه محمّد باشد

آسـمـان شـرف و فـضـل، قــمـر آورده            قرص خورشید در آغوش سحر آورده

این حُدَیت است که پاکیـزه پـسر آورده            پـسـر آورده نه، بـر خـلـق، پـدر آورده

خرّم آن نخل که یک باغ گل آمد ثمرش

صلـوات هـمه بـر مـاه جـمـال پـسـرش

این گل باغ بهشت است و دوعالم چمن است            این همان جان جهان است وجهانش چوتن است

کنیه اش عسکری و نام نکویش حسن است            پای تا فرق حسن بلکه حسن درحسن است

تا ابد باغ دل و گلشن جان خرّم از اوست

به جهان خرّم ازآنم که جهان خرّم از اوست

این چراغی است که انوار فلک، هالۀ اوست            این بهشت است که حورا و ملک، ژالۀ اوست

هر کجا هست بهار از نفس لالۀ اوست            جـان ما شـیـفـتـۀ او دل ما والـۀ اوست

این گل سرخ جواد بن علی بن رضاست

که شمیمش به زمین و به زمان روح فزاست

وحی، از درج دهان ریزد هم چون گهرش            نـور از مهر جبین خیزد همچون قمرش

علم از نخل سخن روید هم چون ثمرش            پرچم عدل جهانی است به دست پسرش

روی خورشید پی سجده به خاک در اوست

حسن عسکری وخلق جهان عسکر اوست

مــهــر رخ آیــنــۀ داوری اش مـی دانــم            صاحب منزلت و سـروری اش می دانم

بر همه خلق جهـان برتـری اش می دانم            حـسن بن عـلـی عسکــری اش می دانـم

تا ابد عـالم خلقت همه فـرمـانبر اوست

وحش وطیر وبشر وجن وملک عسکراوست

ای که بر سامره ات آمده از کعبه درود            سر تعـظیم به خاکت ملک آورده فرود

کوه وصحرا و گلستان و یم و چشمه و رود            همه دارند به اوصاف تو پیوسته سرود

من و مـدح تـو و فـرزنـد تـو و آبــایت

بلکه یک لحـظه شـوم زائـر سـامرّایت

من نـه مـدّاح؛ که دلـبـاخـتۀ کـوی تـوأم            با هـمه روسیـهـی شـیـفـتـۀ روی تـوأم

در هیاهـوی جهـان گـرم هـیاهوی توأم            خـارِ افـتاده کـنارِ گـل خـوشـبـوی توأم

سائلـم سائل لطـف و کـرم و جـود شما

خـاک زیـر قــدم مـهـدی مـوعـود شـما

من همه عمر دم از عترت طاها زده ام            هر چه جز خطّ شما بوده بر آن پا زده ام

آتـشـی بـودم و یـکـبـاره به دریـا زده ام            دسـت بــر دامــن ذرّیــۀ زهــرا زده ام

چه شود ای دو جهان عاشق درد و غمتان

دستگـیـری کند از (میـثم تان) میـثـم تان

: امتیاز
نقد و بررسی

بیت زیر سروده اصلی شاعر محترم است اما به دلیل عدم رعایت توصیه‌های مراجع و علما؛ پیشنهاد می‌کنیم به منظور رعایت توصیه‌های مراجع، بیت اصلاح شده که در متن شعر آمده را جایگزین بیت زیر کنید.

من نه مــدّاح بلکه سـگ کــوی تــوأم            با همه روسیـهـی شـیـفـتـۀ روی تـوأم

مدح و ولادت امام عسکری علیه‌السلام

شاعر : غلامرضا سازگار نوع شعر : مدح و ولادت وزن شعر : فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن قالب شعر : مربع ترکیب

گـلـشن تـوحـیـد آبـاد امـام عسکری ست          دل بهشت نور با یاد امام عسکری ست

جنت موعـود میـعـاد امام عسکری ست          مژده یاران عید میلاد امام عسکری ست


کیست این مولود فرزند علی مرتضاست

قرة العین علی بن جـواد بن الرضاست

دُرّ ده دریـا و بـحــر یک دُرِ ناب خــدا          نجل هادی آفـتاب حُسن مصبـاح الهدی

رهروان را رهنما و رهـبران را مقـتدا          سرّ بعد از انـتـهـا و نـور قـبـل از ابتدا

هم زکی هم عسکری هم نام نیکویش حسن

رخ حسن خُـلـقـش حسن خَـلـقـش حسن

ماه ده برج شرف خورشید حُسن پنج تن          عسکرش جن و ملایک خود ولی ذوالمنن

مهراو شیرین تر است ازجان شیرین دربدن          نام نیکویش حسن چشم و چراغ بوالحسن

صد بهشت لالۀ تـوحید در لبخند اوست

عالـمی در انتـظار مقـدم فـرزند اوست

گر چه عمری درمیان دشمنان تبعید بود          دوستان را رهنما در عالم تـوحـیـد بود

در درون ابرهای تیرگی خورشیـد بود          شیعه را در موج ظلمت پـرتو امید بود

با وجـود آن بهـیـن نجـل بتـول طاهـره

کـعـبـۀ امّـید خـلـق عـالـمی شد سـامـره

نقش وجه الله اعـظـم حُـسـن بی مانند او          می درخشد یک محمد نـور در لبخند او

گـردن تـسـلـیـم خـلـقـت تا ابد در بند او          حجة بن العسکری گوید منـم فـرزند او

با وجود آن همه تـبعـید و دوران کمش

ریزه خوار سفرۀ فضل و شرف شد عالمش

ای فروزان ماه عالم در حجـاب سامره          گـشتـه بر دور مـزارت آفـتـاب سـامره

بـوتـراب بـوتـرابــی در تـراب سـامـره          ابر رحمت گشته از فیضت سحاب سامره

اخـتـران آسـمـان در ظلّ دیـوار تـوأنـد

آسـمـانی ها زمـین بـوسـان زوّار تـوأنـد

سامره یک آسمـان توحید دارد در بغل          سـامــره یک کعـبۀ امـیـد دارد در بغـل

سامره دو ماه و دو خورشید دارد در بغل          سامره ماهی که نتوان دید دارد در بغل

روز و شب دائم سلام خلق و حیّ داورت

بر تو و باب تو و برعمّه و بر همسرت

باب تو همچون تو وجه الله ذوالمن پرورد          عمه ات در وادی جان طور ایمن پرورد

مکتب مهر و وفا در قلب دشمن پرورد          نرگست ریحانه چون مهدی به دامن پرورد

فرشیان در عرش می گردند گرد حائرت

روح می گیرند از فیض دعـای زائـرت

ای قرار دل که دل شد بی قرارت یا حسن          جان خوبان جهان یکسر نثارت یا حسن

ماه نرگس بوسه گیرد از مزارت یا حسن          روح، مرغ کوچکی در شاخسارت یا حسن

ده ولی الله اعـظـم را ســرور سیـنـه ای

یک جمال و چارده خورشید را آئینه ای

تا گشودی لب، بهار معـرفت آغــاز شد          مرغ جان بر شاخسار علم در پرواز شد

رهروان علم را پیـوسته کـشف راز شد          سرّ کفر افشا شد و مشت نصارا باز شد

ای فدای دانش و فضل و کمال و علم تو

می طراود خُلق و خوی مصطفی از حلم تو

خاک راه زائرت از مشک و عنبر بهتر است            ریگ صحرایت زلعل و درّ و گوهربهتراست

مهر تو از کل نعمت های داور بهتر است          مدح تو از جان شیرینم به پیکر بهتر است

هرکه بودم هرکه هستم یا امام عسکری

خویشتن را بر تو بستم یا امام عسکری

گرچه خارم سر بر آوردم ز بستان شما          با عـنـایـات شما گـشـتـم ثـنـا خوان شما

رنگ و بو بگرفتم از باغ و گلستان شما          این من و دست تهی این لطف و احسان شما

تا ثـنـا خـوان شـمـایم سـرفـراز عـالـمـم

دست بـوس مـیـثـم دار ولایت، "میثـمم"

: امتیاز

ولادت امام حسن عسکری علیه‌السلام

شاعر : محمود ژولیده نوع شعر : مولود یه وزن شعر : مفعول مفاعلن مفاعیلن فع قالب شعر : رباعی

بـشـنــو ز فـلـک حـقـیـقـت مـعــنـا را            از عـرش نـدای دعــوت الحـسـنی را

مــیــلاد امــام عـسـگــری آمـده اسـت            تـبـریـک بـگـو ســلالــة الــزهــرا را


************

دریـای گـهــر بــار ولایـت جــوشـیـد            در فصل خزان، فصل عنایت جوشید

مـیــلاد ابــا مـحـمـدَ الــمــهــدی شــد            مِی نـوش که چـشـمـۀ هـدایت جـوشید

************

این از برکات حـضرت داوری است            هم عـید محـمـدی و هم کـوثـری است

مـژده که بـه هــشــتـم ربـیـع الـثـانـی            مـیلاد امـامِ حـسـن عــســکـری اسـت

: امتیاز